sabrın demiri erittiği zamanlardıo zamanlar benlanetlenmiş bir kavmin takvimindesığıntı bir bayramdımateşten ve baruttan önceydipayımıza düşen ömrüangın ölümlerle sınayan neydineydi o anneler ki çocuklarını sabahın bağrına bekleyerekumutlarını bileyereksözleri kamaşaıncaya kadar sunuyorlardıgökyüzünün altında insanlarkader çizgilerini bozarak sınırlar çiziyorlardıtanrılarından ve sanrılardan ibaretti herşeygökyüzünün altındasöz ve anlam birbirine düşüyorduo zamanlar benkitabı kutsanmamış acemi bir eygamberdimbiliyordumbütün yollar bir silahın menziline çıkacaktıyıkacaktı kumdan kalelerimizi zamanönce kadınlar terk etti bizisonra mevsimlerbir yalan bulduko/yalandıko zamanlaren mahrem yerimizdi aşk