Mürekkep kalemin ispati,Saat zamanın,Düş, nefesin…Anladın mi simdi,Neden yarim kaldın?Yoksa ayna,Yok suretin!...“Gözlerimi kapatmışım. Yargıç kadar uyanığım. Düşünüyorum. Kim bu konuşan? Soracaklar da; cevap, umurlarında mi olacak? Bir rüyaysa bu, olsa olsa kim duyuyorsa konuşanı, konuşan odur. Rüyalarda her karakterin ardındaki aslında bizmişiz ya, oradan yola çıkarsak bu sonuca varırız. Kim duyuyorsa simdi konuşanı, odur konuşan.”......“Bir sey var ki: beni bana düsüren, beni bana gösteren, sonra beni benden söküp atan, mümkünlük sinirlarimin gerisinde kalisimi begenmeyip zorlayan, belki de gelgitlerimi biraz horlayan; bir sey ki: hakkinda uzun süre arastirdigim, hicbir yere varamadigim ve bir aksam -belki bu aksam- beklentisizlikten seffaflasmis bir yorgunlukta beni karsilayan… Bir sey var iste ya, bu sey; izanı iyi bildigi halde asiriyi sever, tuhaftir bana ise hep tersini ögütler.”
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
annemin alıp yarıda bıraktığı bir başka kitap.
Değişik gibi, sıkılmazsınız ara ara okursanız.
pek de keyif almadığım bir kitap
ağır ilerleyen bi kitap, tavsiye etmem.
Farklı ancak etkileyici bir eser.