seni yazdığım her bir harfen az yalnızlığıma doğduğun gün kadar,kutsal olsa da,Tanrım birkaç satır yazmak için migetirmişti seni bana?Vicdanım sanık yüreğimebir celp daha yolladığındaanladım ki, kader mahkum etmişti!Son yalnızlığımdaruhsuz bir aparetif sevdaya dahasabah olduğunda,yerime bıraktığım ağlak hayallerle,yatağımda bulsam da seni,biliyodum!yeni güne emanet ettiğimsenle ilgili bütün çelişkilerimin,son kullanma tarihinin çoktan geçtiğini..biz başaramamıştık,aynı zamanlarda sevmeyi..en çok da acı veren neydi biliyor musun?ben olmadık zamanlarda seni düşünüp,ısınmak için seni yakarken içimde!sen hayallerinde bile olsaüşüyordun bendesessizce..