“Lakin, ya semerci bizimle kafa bulmuştu, yada taksi şoförü acemiydi. Bir türlü İstanbul Kapısı bulunamadı. Gün battıktan sonra aramaktan vazgeçip otele dönerken, şoförle, Tebriz’deki bütün taksiler gibi bunda da Türkiyeli pop şarkıcılarının kasetleri çalıyordu avaz avaz. Konumuz oldukça derin ve hayatiydi. Sadece İran’da değil, dünyanın pek çok ülkesinde, sokaktaki insanın, düzene karşı tavrını belirlemesinde önem taşıyan bir meseleyi konuşuyorduk. Şöyle açılmıştı mevzu: Azatlık mı mühim, emniyet mi? “Bu konuşmanın üzerinde bir yıl geçmiş, bu arada İran kitabı da yayınlanmıştı ki, ABD’nin İkiz Kuleler’i ve Pentagon’u vuruldu. Ne fesaretli taksi şoförüymüş ki o, gelecekte dünyanın gündemine oturacak olan tartışmayı Tebriz’de başlatmıştı. Özgürlük mü, güvenlik mi? Bu konunu her açılışında karşıma bir misal çıkıyordu artık, fanus misali, ahşap bir fanus…”