Senelerdir çalışıyorum bu yüzden bedenen yorgunum. Senelerdir gurbetin çilesini çekiyorum, bedbahtım… Ve gene senelerdir buradaki akraba ve yakınlarımın sillesini yiyorum, bitkinim. Kendimi batık bir gemi gibi hissediyorum. Beden yorgun, ruh yorgun. Almanya’ya geldiğim ilk günden itibaren acısını her geçen gün biraz daha artıran memleket hasreti, ana baba, kardeş hasreti. Memleketten sevdiklerimden gelen sıcak mektuplarla alevlenen özlem…İşte böyle bir beden ve böyle bir ruh hali içinde çalışıp duruyorum. Çalışmaya devam ediyorum. İyice gerdirilmiş bu yüzden yarıdan fazlası kopmuş bir halat gibiyim. Tamamen kopmak için sanki bahane arar gibiyim. Veyahutta iyice dolan bir bardak misali taşmak için son damlayı bekliyorum.