Abdülhamid’in Ahı Süleyman Nazif İttihat Ve Terakki’yi Anlatıyor
Tanıtım Bülteni
“Kara Bir Gu¨n”, “Pierre Loti Hitâbesi”, “Kara Kemâl’e Mektup” ve Balkan Harbi sırasında yazdığı “İstanbul Eğleniyor!” gibi ateşli yazıları ve hitâbeleriyle zihinlerde yer eden Su¨leyman Nazif (1869-1927), yu¨ksek bir heyecan ve hitabet özelliği taşıyan edebî ve siyasî mahiyette birçok risâle ve makaleler ile edebiyatımızın gu¨r sesli kalemlerindendir. Ahmet Haşim’in “Son Şarklı” dediği Su¨leyman Nazif’i, ““Hezelgû, nu¨ktedân, muzip, mu¨stehzî” şeklinde dört kelimeye sığdıran Yakup Kadri, ona bir sıfat daha hediye etmişti: Son Osmanlı! Su¨leyman Nazif’in yazılarını Osmanlı saltanatının son devir tarihinde bir merhale olarak gören Yakup Kadri, birer siperi andıran bu merhalelerde saz kalemini çelik kılıç gibi kullanarak savaşan Nazif’i de “Son Osmanlı” olarak edebiyat tarihimizde ölu¨msu¨zleştirmişti.Elinizdeki eser, nev’i şahsına mu¨nhasır ve söz meydanının bir cengâveri olan Su¨leyman Nazif’in vefatından önce yayınladığı son kitap olma özelliğini taşıyan Yıkılan Mu¨essese adlı eseriyle Sultan Abdu¨lhamid, 31 Mart Olayı, Balkan Harbi, Birinci Du¨nya Savaşı, İttihat ve Terakki’ye dair çeşitli gazetelerde yayınlanmış makalelerini ihtiva etmektedir. Şark’ın bu nâsir, nu¨ktedân, haşîn, kindar, cesûr ve vatansever evladı, âdeta ölmeden önce yakın tarihin önemli bir safhasıyla muhâsebesini yapmıs ve bildiklerini tarihe mal etmiştir. Su¨leyman Nazif, önce Yeni Ses gazetesinde (Eylu¨l-Ekim) 1926 yılında tefrika edildikten sonra 1927 yılında kitaplaştırılan Yıkılan Mu¨essese’de devrin önemli makamlarında bulunan başta Sultan Abdu¨lhamid, Talat Paşa, Nazım Paşa, Enver Paşa, Kâmil Paşa ve diğer İttihat ve Terakki erkânlarına dair ilginç tespit ve tahlillerde bulunurken, şahit olduğu 31 Mart, Balkan Harbi gibi önemli hâdiselere de dikkatli gözlem ve keskin cu¨mleleriyle farklı yorumlar yapmaktadır. Yıkılan Mu¨essese, yakın tarihimize icraâtlarıyla, skandallarıyla, suikastlarıyla, yolsuzluklarıyla damgasını vurmuş bir cemiyete ve bu cemiyetin liderlerine dair bir tanığın dilinden itiraflar niteliğindedir. Sultan Abdu¨lhamid’i, 31 Mart Olayı’nı, İttihat ve Terakki’yi, kısaca yakın tarihimizi bir de Su¨leyman Nazif’in kaleminden okumaya ne dersiniz?
Süleyman Nazif kendi çıkarları için çalışıp dönem adamı olmuştur. Bunları göz önünde tutup bakıldığında dahi kanıta çok ihtiyacı olan iddiaları olan bir kitap
İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin kendi taraftarları için bile bir hayal kırıklığından öteye geçemediğinin delili konumunda bir kitap.
Özetle; ittihatçı Süleyman NAZİF, İttihat ve Terakki Cemiyeti mensup ve taraftarlarının, önceleri “Hürriyet ve Müsavat” nidaları atarak ulu Hakan II.Abdulhamid’i eleştiren ittihatçıların beceriksizliğini zaman içinde fark etmiş, tabi bu benim kanaatim.
bir nevi Süleyman Nazif otobiyografisi olarak nitelendirebileceğimiz bir kitap….Olaylar Abdulhamit zamanında gerçekleştiği için Abdulhamit hakkında da bazı şeylerden bahsediliyor…kısacası Süleyman Nazifin aklanması ve Abdülhamit in azlini isteyenlerin sonrasında yaşadıkları pişmanlıklar diyebiliriz…
Ne çok şeyi ne de yanlış biliyormuşuz. Hafakanlı kafaların memur olmayı beceremeyeceğini, ilmi ve irfanı müdafaanın günahkarların da hakkı olduğunu, geçmişin değerli insanlarının politikalar ve siyaset kasdıyla nasıl harcandığını, bir dönemi anlamak için sadece bir kişi nazarından değil dönemin ruhuyla hemhal olan herkesi iyice incelemek gerektiğini anladım. Yazanın eline sağlık.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Süleyman Nazif kendi çıkarları için çalışıp dönem adamı olmuştur. Bunları göz önünde tutup bakıldığında dahi kanıta çok ihtiyacı olan iddiaları olan bir kitap
Güzel bilgileri güzel almak için okumalısınız
Herkese merhaba,
İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin kendi taraftarları için bile bir hayal kırıklığından öteye geçemediğinin delili konumunda bir kitap.
Özetle; ittihatçı Süleyman NAZİF, İttihat ve Terakki Cemiyeti mensup ve taraftarlarının, önceleri “Hürriyet ve Müsavat” nidaları atarak ulu Hakan II.Abdulhamid’i eleştiren ittihatçıların beceriksizliğini zaman içinde fark etmiş, tabi bu benim kanaatim.
bir nevi Süleyman Nazif otobiyografisi olarak nitelendirebileceğimiz bir kitap….Olaylar Abdulhamit zamanında gerçekleştiği için Abdulhamit hakkında da bazı şeylerden bahsediliyor…kısacası Süleyman Nazifin aklanması ve Abdülhamit in azlini isteyenlerin sonrasında yaşadıkları pişmanlıklar diyebiliriz…
Ne çok şeyi ne de yanlış biliyormuşuz. Hafakanlı kafaların memur olmayı beceremeyeceğini, ilmi ve irfanı müdafaanın günahkarların da hakkı olduğunu, geçmişin değerli insanlarının politikalar ve siyaset kasdıyla nasıl harcandığını, bir dönemi anlamak için sadece bir kişi nazarından değil dönemin ruhuyla hemhal olan herkesi iyice incelemek gerektiğini anladım. Yazanın eline sağlık.