Büyükada ya da Yavruvatan... Kıbrıs kendi kaderini belirleyememiş veya kendi kaderini iki "anavatan"ın kaderine, alınyazısına göre belirlemeye çalışmış iki milliyetçiliğin kıskacında varolmaya çalışan bir ada. Bir tarafta Yunan milliyetçiliğinin teritoryal genişlemesinde sınırın en ucu, diğer taraftan Türk milliyetçiliğinin yeni "Hatay"ı... Kıbrıs'taki iki toplumun çok uzun süredir varoluş koşullarını belirleyen milliyetçiler, iki toplumun kendi özgün kaderlerini yaşamalarındansa, hayatlarını "anavatanlar"ın kaderine bağımlı sürdürmeyi tercih ettiler. Kıbrıslı Rum milliyetçiliği Ada'nın Yunanistan'ın bir parçası olarak kabul edilmesini isterken, Kıbrıslı Türk milliyetçiliği Türkiye'nin sancağı olmasını arzuladı. Elbette bu tercihler, Yunanistan'da ve Türkiye'de yaşanan farklı ulus-devlet inşa süreçlerinin hem kendi projeleri için hem de adadaki iki toplumun "gelecek" planları için hayati sayıldı. Ada'daki milliyetçiler kimi zaman kendi modellerini savunurken "anavatanlar"ın bunu kabullenmesini arzuladılar, kimi zaman da "anavatanlar" kendi dış politika manevralarında Kıbrıs'ı bir koz olarak kullanmaya çalıştılar. Kıbrıs ayrıca 20. yüzyılda "bazı sorunlar vardır ve bunlar çözümsüzür" diyen bir uluslararası ilişkiler yaklaşımının iyi bir örneği olarak sunuldu. Niyazi Kızılyürek Milliyetçilik Kıskacında Kıbrıs'ta, halen iki toplumun yaşadığı adanın "çözümsüzlük" üzerinde katettiği mesafeyi geriye sarmak için dörtlü milliyetçilik matrisiyle nasıl ve niçin hesaplaşılması gerektiğini tartışıyor
Niyazi Kızılyürek bir milliyetçilik uzmanıdır ve bu kitap da Kıbrıs’ın değil Kıbrıs’taki milliyetçiliğin tarihi olarak okunmalıdır. Tarih ayrıca siyasi kaygılardan soyutlanarak yazıldığı müddetçe bilimselliğini kaybetmez. Niyazi Kızılyürek bunu çok iyi başarıyor. Belli ki ünlü deha Hobsbauwn’un milliyetçilik teorisinden etkilenmiş daha çok fakat milliyetçiler memnun olmasalar da artık primordialist yaklaşımların akademide pek yeri kalmadı. Öte yandan Türkiye’nin siyasi çıkarları uğruna Kıbrıs halkını yok saymaya devam edenler bilmemeliler böyle giderse Kıbrıs ikinci bir Kürt meselesi olacaktır. Zaten şu an ırkçılıktan işsizliğe yolsuzluktan fuhuşa kumara uyuşturucuya varıncaya kadar pek çok sorunu var Kuzey Kıbrıs’ın. Ne yazık ki Türkiye’de pek çok insan bunlarla empati kurmak konusunda çok başarısız. Kuru milliyetçilikle peynir gemisi yürümüyor kanıtı ise sözde KKTCdir.
Adada tek bir Kıbrıs halkı yok.Çünkü aralarında dil, din, soy ve de en önemlisi kader birliği yok… Olacağada benzemiyor. “Ah olsa çok iyi olur.” demek yersizdir.Adada iki halk ve iki ayrı egemenlik vardır.Reel ve gerçekçi olan budur.
Evet KKTC Türkiye Cumhuriyeti’nin bir sancağıdır hatta bir kalesi diyebiliriz. Bu yüzden KKTC milliyetciliğinden daha çok ve hatta tamamen Türkiye Cumhuriyeti çıkarları düşünülerek hareket edilmeli ; çünkü Türkiye KKTCden halkı için değil taprağı için vazgeçemez (Halkını türkiyeye nakledebilirsin ama ikinci bir kıbrıs kalesı bulamazsın).
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Kıbrıs üzerine en iyi, en tarafsız, en bilimsel çalışmadır. Her daim güncel bir kitap.
Niyazi Kızılyürek bir milliyetçilik uzmanıdır ve bu kitap da Kıbrıs’ın değil Kıbrıs’taki milliyetçiliğin tarihi olarak okunmalıdır. Tarih ayrıca siyasi kaygılardan soyutlanarak yazıldığı müddetçe bilimselliğini kaybetmez. Niyazi Kızılyürek bunu çok iyi başarıyor. Belli ki ünlü deha Hobsbauwn’un milliyetçilik teorisinden etkilenmiş daha çok fakat milliyetçiler memnun olmasalar da artık primordialist yaklaşımların akademide pek yeri kalmadı. Öte yandan Türkiye’nin siyasi çıkarları uğruna Kıbrıs halkını yok saymaya devam edenler bilmemeliler böyle giderse Kıbrıs ikinci bir Kürt meselesi olacaktır. Zaten şu an ırkçılıktan işsizliğe yolsuzluktan fuhuşa kumara uyuşturucuya varıncaya kadar pek çok sorunu var Kuzey Kıbrıs’ın. Ne yazık ki Türkiye’de pek çok insan bunlarla empati kurmak konusunda çok başarısız. Kuru milliyetçilikle peynir gemisi yürümüyor kanıtı ise sözde KKTCdir.
Adada tek bir Kıbrıs halkı yok.Çünkü aralarında dil, din, soy ve de en önemlisi kader birliği yok… Olacağada benzemiyor. “Ah olsa çok iyi olur.” demek yersizdir.Adada iki halk ve iki ayrı egemenlik vardır.Reel ve gerçekçi olan budur.
Evet KKTC Türkiye Cumhuriyeti’nin bir sancağıdır hatta bir kalesi diyebiliriz. Bu yüzden KKTC milliyetciliğinden daha çok ve hatta tamamen Türkiye Cumhuriyeti çıkarları düşünülerek hareket edilmeli ; çünkü Türkiye KKTCden halkı için değil taprağı için vazgeçemez (Halkını türkiyeye nakledebilirsin ama ikinci bir kıbrıs kalesı bulamazsın).