Ortadoğu’nun kadim şehrinde cereyan eden olayların gölgesinde, mimar olma hayallerini yeşertmeye çalışan bir kız, “Evimize yaklaşan savaşın kapımızı çalacağından korkuyorum” diyen Ali’nin Refika'sı... Adını koymaktan çekindiği çarkına yeni dişliler eklemeye gayret gösteren Halepli üniversite öğrencisi…Gördüğümüz ama görmezden geldiğimiz, duyduğumuz ama zihnimizde yer tutmayan ve birçoğumuz için de, “Ortadoğu’dan haberler” niteliği taşıyan insani ve vicdani bir yaşam öyküsü…
İnsan yapamadığı empatiler adına utanıyor..
Verdikleri kayıplara ağlayıp, umutlarına bağlanıyor..
“ELİMİ BIRAKMA”
“NEFESİM KURUYANA KADAR”
Ne kadar gerçekti böyle…
Hiç unutamayacağım Refika’yı ,Ali’yi…
Kalemine sağlık Eser Kemal.
Bize insaniyeti hatırlatıyor..
Savaş temalı kitapları okurken içim acısa, yüreğim burkulsa da savaş gerçeğini okumayı çok seviyorum. Ortadoğu’nun bitmek bilmeyen çilesi savaş, kitabı okurken ne kadar özgür bir ülkede yaşadığım için yine şükrettim.
O coğrafya sanırım savaşsız gün görmemiş, dışdan müdahale olmasa bile kendi içinde hep çatışmış. İnsan evini, ülkesini bile isteye terk eder mi? Huzur dolu günler de yaşamak istemez mi? Kitabı okuyunca ülkemizde yaşayan Suriye’li kardeşlerimiz için daha çok üzüldüm.
Refika ile Ali’nin hikayesi… Savaş olsa da, sevdasız olmuyor. Mimarlık Fakültesi öğrencisi Refika sevgi dolu bir ailede yaşayan şanslı bir genç kız, babası Cebbar okumasa da kendini yetiştirmiş, annesi Azize eşi ve evlatları için kendini parçalamış fedakar anne ve küçük Samir ne kadar güzel bir aile… Bir de Ali var Refika için, ona olan sevdası, bu sevdanın sonu nasıl bitecek?
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Suriye iç savaş dönemi arşa çıkan mezhep çatışmasını Sünni olan Refika ve Alevi olan Ali’nin aşkıyla aklayan harika bir romandı.
Okumaya başlarken suriye savaşını hakkında ve suriye hakkında bilgiler almayı umuyordum ama hayal kırıklığına uğradım
sürekleyici , harika bir kitap, şiddetle okumanızı tavsiye ederim.
İnsan yapamadığı empatiler adına utanıyor..
Verdikleri kayıplara ağlayıp, umutlarına bağlanıyor..
“ELİMİ BIRAKMA”
“NEFESİM KURUYANA KADAR”
Ne kadar gerçekti böyle…
Hiç unutamayacağım Refika’yı ,Ali’yi…
Kalemine sağlık Eser Kemal.
Bize insaniyeti hatırlatıyor..
Savaş temalı kitapları okurken içim acısa, yüreğim burkulsa da savaş gerçeğini okumayı çok seviyorum. Ortadoğu’nun bitmek bilmeyen çilesi savaş, kitabı okurken ne kadar özgür bir ülkede yaşadığım için yine şükrettim.
O coğrafya sanırım savaşsız gün görmemiş, dışdan müdahale olmasa bile kendi içinde hep çatışmış. İnsan evini, ülkesini bile isteye terk eder mi? Huzur dolu günler de yaşamak istemez mi? Kitabı okuyunca ülkemizde yaşayan Suriye’li kardeşlerimiz için daha çok üzüldüm.
Refika ile Ali’nin hikayesi… Savaş olsa da, sevdasız olmuyor. Mimarlık Fakültesi öğrencisi Refika sevgi dolu bir ailede yaşayan şanslı bir genç kız, babası Cebbar okumasa da kendini yetiştirmiş, annesi Azize eşi ve evlatları için kendini parçalamış fedakar anne ve küçük Samir ne kadar güzel bir aile… Bir de Ali var Refika için, ona olan sevdası, bu sevdanın sonu nasıl bitecek?