Ne sevdiği için güzelleşir birey ne solarVarlığından başlangıçsızlığınaTanıştığı o kuvvetli heves çığ gibidirÖnüne kattığı acıyı dasüpürür zamanla çehredeki yaşı daTopladıkça gücünü vurur tel tel saçlara ölümAğladıkça kavuşur gibiyaklaşır gibi bırakmak ister bireyKendini, katilinin kollarınaKollarında nefes verir ilk kez onda almış gibiTakıldım sanır tüm yeni çehrelerde onu görecek sanırSandıkça avucunda toplar közleriGömleğini de yakarsın,kurtuluşun o közün sızısında gibiNefesini üfledikçe zina olan kaderin havasına,yaşadın sanarsınBak hâlâ hayattayım der birey kendineYeniden hayat olduğunu anlatmak için miatar birey kendini tahsilli kollaraKatilini neden seçmeye bu denli şevk diyor bireyÖlüme bu yatkınlık nedenTekrarın olmayacak kavuşamayacaksın