Allah’u Teâla’nın bu çile dolu “İmtihan Ateşi”nde yanımda olması ve beni yalnız bırakmaması için dua ediyordum. Dudaklarımın kıpırdadığını fark etmiş olan Komiserin ağzı kulaklarına vararak:–Ne o? Kurtulmak için dua mı ediyorsun..?–….–Yoksa bizi cinlerin çarpması için üfürük mü yapıyorsun?–….–Hah hah hah… hoh hoh hoh… İzmir marşıyla geldik, mehter marşıyla dönüyoruz, dedi ve teybe bir kaset koyup sesini sonuna kadar açtı. “Ölürüm Türkiyem” şarkısıydı bu.