Alejandro Zambra yeni kuşak Güney Amerika edebiyatının en parlak yazarlarından biri. Şili'de ve dünyada Bonzai, Eve Dönmenin Yolları, Ağaçların Özel Hayatı romanlarıyla eleştirmenlerden ve okurlardan büyük övgü aldı. İlk öykü kitabı Belgelerim'de insanların benliğine kazınan pek çok ayrıntının izini sürüyor. İroni dolu, sade ve keskin anlatımıyla. Âdeta on bir kısa roman okuduğumuz duygusu uyandıran öyküler.Bilgisayarın Belgelerim klasöründe yaşayan metinler. Hikâyeler anlatmayı yaşama biçimine dönüştürmüş aileler. Telefon hatlarıyla uzağı yakınlaştırmaya çalışanlar, aşkın peşinden gidenler. Uçurtmalar, haydutlar, kandırmacalar, takıntılar. Korkusuzca devrim ve sigara diyebilenler. Şarkılar konuşuyor fonda, şiirler yer gözlüyor. Oyunlara konuk oluyoruz. Bilgisayarda, sahalarda, evlerde, okul sıralarında...
Geniş zamanın içinde yayılmış öyküler otobiyografik izler taşıyor. Anıların içerisinde muhakkak futbol ve siyaset serpiştirilmiş hatta bazıları çokça bunlardan oluşuyor. Üslup genelde sakin ve naif. Ritmi çok yüksek olmasa da ironi ve mizah okuma keyfi sağlıyor.
Zambra’nın öykülerinde kesin başlangıç ve bitiş çizgileri yok, konular genellikle bir yaşamın gelişigüzel yerinden alınmış kesitler gibi; ama dili öyle harika ki konu bütünlüğü aramadan sırf bunun için okuyorsunuz. En azından ben böyle yapıyorum. Ama öykülerinin konularını da çok seviyorum bir yandan. Belgelerim’de Zambra’nın çocukluğuna, gençliğine dair anıları var çoğunlukla. Çok sevdiğiniz bir yazarı daha yakından tanıma isteği size de geliyor mu? Onun hayatının bazı parçalarına tanık olmak benim için çok özel, çünkü en sevdiğim yazarlardan birisi. Ve Belgelerim’de, belki bir daha yazmayacağını söylüyor, buna öyle üzüldüm ki, çünkü okumadığım başka kitabı kalmadı. Kendisiyle irtibata geçip bir kitap için daha dil dökmek istiyorum. 🙁
Çağdaşınız bir yazarın eserlerinde başka bir coğrafyada olsa size tanıdık gelen birçok duyguya rast gelmek, özellikle Zambra’nın hikâye ettiklerini okumak, herkesin hayatında olabilecekleri, her gün bir yerlerde duyup gördüklerimizi olağan halleriyle lâkin olağanüstü yalın anlatımı ile okumak tam bir pazar keyfi.
Hikayelerden oluşan bir kitaptı. Her hikayesi ayrı bir roman olabilecek kadar iyiydi. Hikayeler bittiğinde hep “ama tam karaktere, kurguya alışmıştım” dedim. Tadı damağımda kaldı diyebilirim.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Geniş zamanın içinde yayılmış öyküler otobiyografik izler taşıyor. Anıların içerisinde muhakkak futbol ve siyaset serpiştirilmiş hatta bazıları çokça bunlardan oluşuyor. Üslup genelde sakin ve naif. Ritmi çok yüksek olmasa da ironi ve mizah okuma keyfi sağlıyor.
Zambra’nın öykülerinde kesin başlangıç ve bitiş çizgileri yok, konular genellikle bir yaşamın gelişigüzel yerinden alınmış kesitler gibi; ama dili öyle harika ki konu bütünlüğü aramadan sırf bunun için okuyorsunuz. En azından ben böyle yapıyorum. Ama öykülerinin konularını da çok seviyorum bir yandan. Belgelerim’de Zambra’nın çocukluğuna, gençliğine dair anıları var çoğunlukla. Çok sevdiğiniz bir yazarı daha yakından tanıma isteği size de geliyor mu? Onun hayatının bazı parçalarına tanık olmak benim için çok özel, çünkü en sevdiğim yazarlardan birisi. Ve Belgelerim’de, belki bir daha yazmayacağını söylüyor, buna öyle üzüldüm ki, çünkü okumadığım başka kitabı kalmadı. Kendisiyle irtibata geçip bir kitap için daha dil dökmek istiyorum. 🙁
Çağdaşınız bir yazarın eserlerinde başka bir coğrafyada olsa size tanıdık gelen birçok duyguya rast gelmek, özellikle Zambra’nın hikâye ettiklerini okumak, herkesin hayatında olabilecekleri, her gün bir yerlerde duyup gördüklerimizi olağan halleriyle lâkin olağanüstü yalın anlatımı ile okumak tam bir pazar keyfi.
Hikayelerden oluşan bir kitaptı. Her hikayesi ayrı bir roman olabilecek kadar iyiydi. Hikayeler bittiğinde hep “ama tam karaktere, kurguya alışmıştım” dedim. Tadı damağımda kaldı diyebilirim.