Kur’ân’ın en az üç ayetini içeren ve özel bir kitap gibi özel isme sahip, özel kısımlardan her birisine sûre denilmiştir. Bunda başlıca iki benzetme yönü vardır: Çünkü sûre, sözlükte iki manaya gelir: birisi menzile-i refîa, yani yüksek rütbe demektir. Diğeri de büyük bir şehri kuşatan sur demektir. Birincisine göre Kur’an, gök âlemine ve her sûre de göğün yüksek rütbede bulunan sistemlerine benzetilmiş olur. Bu bağlamda, her âyet de bir yıldıza benzer. İkincisine göre de, Kur’ân’ın yeryüzünde yüksek bir medeniyet kuracağına işaretle her bir sûresi, büyük bir kalesi bulunan müstahkem (sağlam) bir şehre ve bunun altında her bir âyet de bir konağa benzetilmiş olur.