“Benim bu hamlem üzerine gölge kaçmaya başladı. Ben de mecburen hafif kilolu firarinin peşinden yorucu bir koşu tutturmak zorunda kaldım, yalnızca içinde bulunduğumfeci durumdan kurtulabilme olasılığı beni butakip için gerekli olan güçle donatıyordu. Gölge, içinde onu kesinlikle gözden kaybedeceğim uzaklardaki bir ormana doğru koşuyordu; bunu görünce kalbimi bir korku sardı ve bu durum hırsımı ateşleyerek bacaklarımı kanatlandırdı.”Peter Schlemihl’in Garip Hikâyesi, Adelbert vonChamisso’nun eğlenceli ve dokunaklı bir masalı olduğu kadar, çağdaşları tarafından yetişkinler için bir başvuru kaynağı olarak nitelendirilmiştir. “Gölgeni şeytana satma” diyen metin, yazar E.T.A. Hoffmann’dan masallarıyla ünlü Andersen’e, ressam Ernst Ludwig Kirchner’den besteci Richard Strauss’a kadar birçok sanatçıyı etkilemekle kalmamış, Schlemihl’in saçma pazarlıklar yapan kimseleri niteleyen bir isme dönüşmesine yol açmıştır. Günümüzdeki Peter Schlemihl’lerin varlığı ise Adelbert von Chamisso’nun ileri görüşlülüğünü olduğu kadar, keskin zekâsını da kanıtlamaktadır.