(2011 Orhan Kemal Öykü Ödülü)Onlar adsız birer kahraman değiller, olamazlar. Adları, hatta kafa kâğıtları var. Var da, hayat onlara seslenmiyor, seslerine ses vermiyor. Özellikle 1980 sonrası Türk öyküsünde cansızlaştırılan, kadrajdan silinen “gerçek” karakterleri ve onların dilini yeniden var etme uğraşını sürdürüyor Temel Karataş. Varoşu ve taşrayı onların yanından yazıyor. Öykü, kaybettiği dilini, diyaloğunu yeniden buluyor.? Ki-moo?Birbirlerine bakıp kaldılar.? Böylesi ne? dedi Bekir.? Biz, desene la, diye Bekir’e çıkıştı Hamo.Şehir kızlarının karşısında kalakaldığı gibi oldu Bekir. Kızardı,bozardı.? Bir hoparlöre bile sesleyemiyon ki ne demeli? Çay ocağındakindenişte.Ses biraz daha sert yineledi:? Ki-moo?
sade ve durumu en iyi anlatan kelimeleri kullanan yazarın kitabı iki bölümden oluşuyor. ilk bölümde insanı ele alan yazar ikinci bölümde tabiata değiniyor.konusu genel itibariyle EMEK olan kitapta marangoz, tezgahtar, inşaat işçisi ve çırak gibi toplumun farklı kesimlerindeki insanlara değiniyor. Bir babanın karla mücadele ederek hasta kızını sırtında taşımasını da tabiatla mücadele olarak anlatıyor kitap.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Kitap,insanların hayatındaki bir kesitini ve onların duygularını, düşüncelerini bize aktarmaktadır.
sade ve durumu en iyi anlatan kelimeleri kullanan yazarın kitabı iki bölümden oluşuyor. ilk bölümde insanı ele alan yazar ikinci bölümde tabiata değiniyor.konusu genel itibariyle EMEK olan kitapta marangoz, tezgahtar, inşaat işçisi ve çırak gibi toplumun farklı kesimlerindeki insanlara değiniyor. Bir babanın karla mücadele ederek hasta kızını sırtında taşımasını da tabiatla mücadele olarak anlatıyor kitap.