Seksen darbesinden üç yıl sonra… Doğu’da bir kasaba… Günün birinde kimselerin tanımadığı iki yaşlı adam, kasabadaki iki ayrı meyhanenin bahçesine kurulup öfkeyle birbirlerine bakmaya başlar. Bu sabırsız, öfke dolu iki adamın hikâyesi giderek onları izleyenlerin hikâyesiyle buluşur. Kinle zehirlenmiş roman kahramanları öfkelerini yenmek için gücünü özellikle sözlü kültürden alan bir oyuna katılmaya karar verirler. Jar, kin duygusunun insan ve toplum üzerindeki izini sürerken, benzersiz bir kasaba portresi sunuyor okura. Uzaklara gidemeyen, kaybetmiş, yara almış, kendi hatıralarıyla yaşamaya yazgılı kahramanların iç dünyalarındaki çalkantılar, adım adım yaklaşan bir şiddetin gündelik hayatta nasıl mayalandığını gösteriyor. Öfke ve şiddetin pençesine düşmüş bir toplumun ruh halini resmeden etkileyici bir roman
Türkiyenin özelde kürt sorunu bağlamında toplumsal sorunlarına ve başka romanlara göndermeler hoş bir iklim yaratmış. İki insanın nefreti ekseninde yazar neyin yalan neyin gerçek olduğuna fazla takılmadan, bizim de takılmamamızı söyleyerek hikayelerini tatlı tatlı anlatıyor. Güzel bir roman.
Jar, nefreti anlatan zehir gibi bir roman. Jar zehir demekmiş. Roman ıssız bir kasabanın havasını zehirleyen iki adam arasındaki nefrete odaklanmış farklı ağızlardan anlatılan öykülerden oluşuyor. Tanık olan herkesin bu nefret için bir yorumu var. Öyküler kasaba dekorunda sıkışmışlık, zamanın akışı gibi kavramlar üzerinden nefret duygusunu anlatıyor. Ayrıca Orhan Pamuk ve İhsan Oktay Anar’a göndermelerde bulunarak yazarının edebi beğenileri hakkında da fikir veriyor.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
iki kardeşin öfkesinin işlendiği romanda yazar iyi bir kurguyla okuru kendisiyle birlikte sürüklüyor.
Çok katmanlı romanlara güzel bir örnek, okuyan asla pişman olmaz. Ben okurken çok zevk aldım.
Türkiyenin özelde kürt sorunu bağlamında toplumsal sorunlarına ve başka romanlara göndermeler hoş bir iklim yaratmış. İki insanın nefreti ekseninde yazar neyin yalan neyin gerçek olduğuna fazla takılmadan, bizim de takılmamamızı söyleyerek hikayelerini tatlı tatlı anlatıyor. Güzel bir roman.
Jar, nefreti anlatan zehir gibi bir roman. Jar zehir demekmiş. Roman ıssız bir kasabanın havasını zehirleyen iki adam arasındaki nefrete odaklanmış farklı ağızlardan anlatılan öykülerden oluşuyor. Tanık olan herkesin bu nefret için bir yorumu var. Öyküler kasaba dekorunda sıkışmışlık, zamanın akışı gibi kavramlar üzerinden nefret duygusunu anlatıyor. Ayrıca Orhan Pamuk ve İhsan Oktay Anar’a göndermelerde bulunarak yazarının edebi beğenileri hakkında da fikir veriyor.