Ebedî aşk, ancak bu kadar edebî anlatılabilirdi…İbrahim Yıldırım, yeni romanında aşk’ı anlatmak ve tabir etmekle yetinmiyor; okuru, ölümsüz bir karasevdanın kahraman olduğu, kimi zaman hüzünlü, kimi zaman neşeli bir edebiyat yolculuğuna da çıkarıyor.Yeni bir kurgu ve dil anlayışıyla kaleme alınan roman, aşk’ın yanı sıra ölümü ve ülkeyi de sorguluyor.Kitabı okuyup bitirdiğinizde, büyük olasılıkla şöyle düşüneceksiniz: Ebedî aşk, ancak bu kadar edebî anlatılabilirdi!
Yazar ile Kuş Evinin Efendisi kitabıyla tanışmıştım o kitabını da oldukça beğenmiştim. Yazarın bu kitabı hakkında kimsenin yorum yazmadığını gördüm ve bu vazifeyi kendim üstlenmek istedim. Şunu söylemeliyimki kitap edebi olmasına edebi ancak bende şu izlenimi oluşturdu; Sanki yazar yazmış olduğu edebi metinleri ortak bir noktada buluşturmak için bir harmanlama yapmak istemiş ancak malesefki çuvallamış. Okuyucuyla iddialı gibi konuşup isterseniz burdan sonra bırakın, anlamayacaksanız şimdiden vazgeçin gibi metodlar kullanarak, okuyucuyu dışlamayı bile düşünmüş. Yazarı bu konuda uyarıyor EDEBİ BİR METİN DAHA İNCE BİR üslupla yazılmalıdır diye açık eleştiride bulunuyorum. Romanda son noktaya kadar EDEBİYAT PARÇALAMA dediğimiz yöntemle, kitabın sonuna kadar OKUYUCU AYAKTA TUTULMAYA çalışılmış. Ancak ha bitti bitecek denildiği kitabın sonunda da net bir çizgi olmadığını anlamış bulunmaktayım. Kitabın yarım bırakılmış kelimeler yığınından ibaret olduğunu üzüntüyle söylemek isterim. Eğer psikolojinizi aşağıya çekmek istiyorsanız okuyun. Böyle bir kitap okuyunca kalemi elime alıp deneme yazmak ve yazı böyle olur demek istiyorum. İnşallah muvaffak olurum ve burda bu yorumlara maruz kalmam. Teşekkürler.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Demem o ki,rüyakar ve hayalkar tabirlerim ,aşıklara ve ülkeye ibret,kalbi kanayan cümle mevtaya dua,fesat adamlara tokat olur,inşallah!
Yazar ile Kuş Evinin Efendisi kitabıyla tanışmıştım o kitabını da oldukça beğenmiştim. Yazarın bu kitabı hakkında kimsenin yorum yazmadığını gördüm ve bu vazifeyi kendim üstlenmek istedim. Şunu söylemeliyimki kitap edebi olmasına edebi ancak bende şu izlenimi oluşturdu; Sanki yazar yazmış olduğu edebi metinleri ortak bir noktada buluşturmak için bir harmanlama yapmak istemiş ancak malesefki çuvallamış. Okuyucuyla iddialı gibi konuşup isterseniz burdan sonra bırakın, anlamayacaksanız şimdiden vazgeçin gibi metodlar kullanarak, okuyucuyu dışlamayı bile düşünmüş. Yazarı bu konuda uyarıyor EDEBİ BİR METİN DAHA İNCE BİR üslupla yazılmalıdır diye açık eleştiride bulunuyorum. Romanda son noktaya kadar EDEBİYAT PARÇALAMA dediğimiz yöntemle, kitabın sonuna kadar OKUYUCU AYAKTA TUTULMAYA çalışılmış. Ancak ha bitti bitecek denildiği kitabın sonunda da net bir çizgi olmadığını anlamış bulunmaktayım. Kitabın yarım bırakılmış kelimeler yığınından ibaret olduğunu üzüntüyle söylemek isterim. Eğer psikolojinizi aşağıya çekmek istiyorsanız okuyun. Böyle bir kitap okuyunca kalemi elime alıp deneme yazmak ve yazı böyle olur demek istiyorum. İnşallah muvaffak olurum ve burda bu yorumlara maruz kalmam. Teşekkürler.