Münir Göle’nin iki yıl boyunca yolculuklarında çektiği siyah-beyaz fotoğrafları derlediği, Les Editions de l’Aire tarafından Fransızca yayınlanmış olan Quipu, üzerine çeşitli boy, aralık ve renklerde düğümler atılmış kat kat örülmüş bir sicim aslında. Bize yazı bırakmayan tek büyük uygarlık olan İnkalar’dan, hatta daha eski And dağları kültürlerinden miras. Muhasebe tutmaya, hesap yapmaya yaradığı biliniyor; ama bu düğümlü sicimin çoktan unutulmuş gizli bir yazı olduğunu düşünenler de az değil. Göle, Quipu’da ağırlıklı olarak Latin Amerika’da çektiği fotoğraflarla bu gizli yazı arasında bir bağ kurmayı iş edinmiş. Anlatım biçimlerinin eklemlenemeyeceğini, ama birbirlerinden de koparılamayacağını söylüyor imgelere sığınarak. Göle, fotoğraflarında hiç’e, hiçbir yer’e de değmeye çalışmış sanki, gitgide uzaklaşarak, iyice koparak. Sessizliğin, sözcükler kadar derin bir anlatım aracı olmasının izini sürmüş. Quipu, ikizi Mnemosyne gibi, Münir Göle’nin Kaçamamak ve Yol Durumu ile sözcüklere vurmaya çalıştığı bir ‘yol hali’nin imgelere uzanması belki.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)