Bir düşünce kayması, gözlerinizle bakamadıklarınızı, biriktirdiklerinizle tüketen bir heyelan… İçinizdeki kaynağın debisi bir azalıp bir artıyor. Sonsuzluğa geçişin bu ilk halkasında, o göz kamaştıran ışık cümbüşünde kayboluşunuzu anımsıyorsunuz, o kadar.Kendinize geldiğinizde, avuçlarınızda bir sürü renk, bir sürü insan… Bir sürü maskeyle sobeleşirken, soluklarınıza konan yeni korkulara dalıp yaşamınızın en kutsanmış irkilmesiyle doğruluyorsunuz.