“‘Ne temiz, ne güzel görünüyor bu su, billur gibi. Halbuki mikrop yuvasıdır, tifo geçirir insana, öyle mundardır ki! Ben de öyleyim, temiz, güzelgörünen bir Kaa suyu kadar mikroplu, murdarım. Serinletecek sanılırım, içeni kırk derece ateşle yakarım.’‘Gir yatağına, üstünü örteyim, uyumaya çalış.’‘Bir kadeh konyak ver, şişe ile kadehler ortada. Sen de iç, bir daha öyle konyağı nerede bulacaksın? Zaten ölüm günlerimiz yaklaştı, sen çöldevurulup gideceksin, ben bir topun yıkacağı şu evin enkazı altında kalacağım, hurdahaş olacağım. Belki de bu, beraber içeceğimiz sonuncukadeh!’”Refik Halid Karay, aşkı, tutkuyu, sevgiyi, nefreti, yalanı ve güvensizliği harmanladığı Sonuncu Kadeh’te, emsaline az rastlanan bir âşıklıkhikâyesini anlatırken, aşkın tüm hayatı etkileyen ve iç acıtan yönünü de usta anlatımıyla dile getiriyor.
Dilimizi bu kadar iyi kullanan bir yazarın aşka, tutkuya bu kadar çok yer vermesi romanlarında aslında biraz da garip. Bu tarz konular yerine insanlara daha güzel şeyler katacak konuları yazsaydı belki efsane bir yazar olurdu. Konusunu okuduğumda bunları düşündüm ve kesinlikle okunmalıdır diyemem. Ben Türk edebiyatına meraklı olduğum için bu kitapların çoğunu kitaplığıma eklemiştim.
bazıları sadece cismani aşka bağlı kalır ve ömrü hazin bir şekilde o aşka bağlılıkla sürer gider ve nihayet bulur.bazıları da böyle bir aşkı öyle bir anlatır ki siz o bayağı aşka da saygı duymaya başlayıp,aşkın çok fazla yüzü olduğunu hayretle müşahade edersiniz.insana duyulan heves,şehvet,dostluk değil de tutku,kara sevda olarak nitelenen büyük bir aşkın nasıl yaşadığını,herşeye rağmen direndiğini okumak,buna tanıktık etmek için üstadın en güzel 2.aşk romanı olan bu eserini okuyun..(diğeri 1.si Nilgün)
Türk Edebiyatı’nın önemli kalemlerinden Refik Halid KARAY’dan roman türünden bir eser : Son Kadeh. Yazarın 1962 yılında tamamladığı eserinde baş kahraman Murad Naci gibi gözükse de daha sonra sazı eline alan Cemşid olayları sürükleyen adam olarak karşımıza çıkıyor. 1956’da başlayan macera 1910’larda yaşanmaya başlamış bir aşkın ilginç ve hüzünlü hikayesi ile devam ediyor. Bu aşkı ana tema olarak kullanan yazar aşkın gelişimini 1910’lu ve 1956’lı yılları mezcederek anlatmış. Bu da hem konuya ilginçlik katmış, hem de güzel bir kurgu olayını ortaya koymuş. Birisi hovarda, hercai kelebekler gibi daldan dala konan, diğeri ise yaşadığı büyük aşkı nedeni ile hayata küsen; taban tabana zıt tabiatlı iki kadim dostun hikayesi dualizmin çekiciliği ile okunulur bir hal alıyor. Kitapta özellikle göze çarpan mesajlar bir aşka bağlı kalma ve hayata asla küsmeme olarak sunulmuş. Aşkın insana neler yapabileceğini betimleyen bu macerayı okurken siz de Şehriban’a karşı öfke hisleri ile dolabilirsiniz. Sonuç itibari ile Son Kadeh asıl olarak bir aşkı anlatması bakımından değer verilebilecek; ama bu aşkın anormal tarafları bakımından da bu değeri kaybedebilecek bir eser.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Refik Halitin dili yine akıyor. Türkçeyi en iyi kullanan yazarin romanları da birbirinden güzel.
Dilimizi bu kadar iyi kullanan bir yazarın aşka, tutkuya bu kadar çok yer vermesi romanlarında aslında biraz da garip. Bu tarz konular yerine insanlara daha güzel şeyler katacak konuları yazsaydı belki efsane bir yazar olurdu. Konusunu okuduğumda bunları düşündüm ve kesinlikle okunmalıdır diyemem. Ben Türk edebiyatına meraklı olduğum için bu kitapların çoğunu kitaplığıma eklemiştim.
Hikayemizin en büyük isminden su gibi akan bir eser okumak çok güzel.
bazıları sadece cismani aşka bağlı kalır ve ömrü hazin bir şekilde o aşka bağlılıkla sürer gider ve nihayet bulur.bazıları da böyle bir aşkı öyle bir anlatır ki siz o bayağı aşka da saygı duymaya başlayıp,aşkın çok fazla yüzü olduğunu hayretle müşahade edersiniz.insana duyulan heves,şehvet,dostluk değil de tutku,kara sevda olarak nitelenen büyük bir aşkın nasıl yaşadığını,herşeye rağmen direndiğini okumak,buna tanıktık etmek için üstadın en güzel 2.aşk romanı olan bu eserini okuyun..(diğeri 1.si Nilgün)
Türk Edebiyatı’nın önemli kalemlerinden Refik Halid KARAY’dan roman türünden bir eser : Son Kadeh. Yazarın 1962 yılında tamamladığı eserinde baş kahraman Murad Naci gibi gözükse de daha sonra sazı eline alan Cemşid olayları sürükleyen adam olarak karşımıza çıkıyor. 1956’da başlayan macera 1910’larda yaşanmaya başlamış bir aşkın ilginç ve hüzünlü hikayesi ile devam ediyor. Bu aşkı ana tema olarak kullanan yazar aşkın gelişimini 1910’lu ve 1956’lı yılları mezcederek anlatmış. Bu da hem konuya ilginçlik katmış, hem de güzel bir kurgu olayını ortaya koymuş. Birisi hovarda, hercai kelebekler gibi daldan dala konan, diğeri ise yaşadığı büyük aşkı nedeni ile hayata küsen; taban tabana zıt tabiatlı iki kadim dostun hikayesi dualizmin çekiciliği ile okunulur bir hal alıyor. Kitapta özellikle göze çarpan mesajlar bir aşka bağlı kalma ve hayata asla küsmeme olarak sunulmuş. Aşkın insana neler yapabileceğini betimleyen bu macerayı okurken siz de Şehriban’a karşı öfke hisleri ile dolabilirsiniz. Sonuç itibari ile Son Kadeh asıl olarak bir aşkı anlatması bakımından değer verilebilecek; ama bu aşkın anormal tarafları bakımından da bu değeri kaybedebilecek bir eser.