Kemal Tahir’in 1940’lardaki Çankırı mahpushanesini anlatırken orta Anadolu köy gerçeğine de değindiği romanı. Cinayetten yatan 15-16 yaşlarındaki köylü çocuğu kelleci memet’ etrafında dönüyor. Değerli tarafı, kellecinin köydeki değil, mahpushanedeki hikayesidir. K. Tahir mahpushanenin son derece dar çerçevesinden çok güzel bir uzun hikaye çıkarmış. Eserin olay örgüsü uzaktaki köye yapılan geri dönüşlerle sağlanıyor. Mahpushanede bir olay örgüsü olmadığı halde Anadolu insanından örnekler sunduğu kişiliklerle kuvvetli bir yapıt ortaya koymuş. Bu yapıtta da Anadolu insanının öz cevherini bulup çıkarma gayretine devam ediyor. K.Tahir’i okurken bu insanı ve bu cevheri biz de aramalıyız.Roman tekniği yönünden en güçlü yapıtlarından birisi olan bu kitabı K. Tahir sevenlere öneriyorum.