Ahmet Kaya stranbejek bu. Zarokî bû. Bi hers bû. Birîndar bû.Û, dawiya emre xwe li bajaren ku ta bi baranen wan nas nedikir, (ene bû. Li bajarekî ku bi zimane wî nizanîbû, di nav destan jina xwe û keça xwe de mir. Zû mir. Weke zarokekî mir. Weke bere yen li sirgûniye mirine, di nava tenayiya xwe de bû parçe parçe û mir. Li axa vvelatekî ku nas nedikir hat vesaitin. Ji bo ku xwest straneke kurdî bibeje, ew terkandin û bi ve cudahiye mir. Bi kurdî jî nizanîbû.Edî wd menqela xwe ya piyekî wâ şikestî nikariya vexe, we nikariya digel dosten xwe eraqe vexwe û we xaka ku li ser hatiye dine nikariya careke din bibîne. We nikaribe car din stranan bibeje. Edî xetereyeke wiha nema ku ew stranan bi kurdî bibeje. Xwezî min bikariya bistranda. Mine bo wî straneke kurdî bigota. Straneke li ser tenayiye, straneke l ser mirine. Straneke ku dibeje, "ji zaroken ku distrînin hez bikin.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Dili Kürtçe ama anlaşılır bir dil kullanmış yazar. Ben çok beğendim Kürtçe bilen tüm arkadaşlarıma tavsiye diyorum.