Mösyö İbrahim ve Kuran'ın Çiçekleri, son yıllarda hem romanları hem de piyesleriyle Fransa'nın dünyadaki en popüler yazarlarından Eric Emmanuel Schmitt'in çok satan bir romanı. Olay 1960'larda Paris'te geçmektedir. 12 yaşındaki Momo'nun babası, akli dengesi pek yerinde olmayan Yahudi bir avukattır. Paris'in genelevlerinin bulunduğu bir semtte yaşamaktadır. Mahallenin Müslüman bakkalı Mösyö İbrahim'le tanışır. İbrahim bir sufidir. Uzak bir doğu ülkesinden gelmiştir. Momo'nun en yakın dostu olur. Ona hayatın sırlarını anlatır. Sonunda bir gün bakkala kilidi vururlar, kırmızı bir spor araba alırlar ve birlikte İbrahim'in o uzak ülkesine, mevlevi dervişlerin döndüğü, çiçeklerin, şirin ülkesine giderler.
Karenina’dan sonra hap gibi bir lokmada yutacağım bir kitaba ihtiyacım vardı. Mösyö İbrahim ve Moiz’in hikayesi işte tam bu noktada bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine okuma serüvenime konuk oldu. İşyerinden çıktım, servise bindim okumaya başladım. Eve geldiğimde kitap bitmiş, gözlerim dolmuştu bile… Kitapta aynı sokakta yaşayan birisi Sufi birisi Yahudi, biri hayatının sonunda biri henüz başında olan iki erkeğin yol arkadaşlığının hikayesi vardı. Şeker Portakalı tadında ama daha kısa bir kitaptı. Bir Fransız’ın gözünden Sufizmi okumak keyifliydi hepsinden öte. Hikaye bir kısmında yol hikayesi olarak aktı, nefisti mesela. Uzun uzun anlatılmayı değil tek nefeste okunmayı hak eden bir kitaptı özetle. Sakın ıskalamayın.
bu kitaba nasıl yorum yazılmaz ya hu? harika kitap. her ne kadar içinde sufilikle ilgi,li birkaç yalan yanlış bilgi olsa da bir batılının gözünden doğu ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. ya da doğu ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.. filmi kitabın iyi bir uyarlaması olmamasına rağmen o bile çok güzel. şahane kitap. mutlaka okunası.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Karenina’dan sonra hap gibi bir lokmada yutacağım bir kitaba ihtiyacım vardı. Mösyö İbrahim ve Moiz’in hikayesi işte tam bu noktada bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine okuma serüvenime konuk oldu. İşyerinden çıktım, servise bindim okumaya başladım. Eve geldiğimde kitap bitmiş, gözlerim dolmuştu bile… Kitapta aynı sokakta yaşayan birisi Sufi birisi Yahudi, biri hayatının sonunda biri henüz başında olan iki erkeğin yol arkadaşlığının hikayesi vardı. Şeker Portakalı tadında ama daha kısa bir kitaptı. Bir Fransız’ın gözünden Sufizmi okumak keyifliydi hepsinden öte. Hikaye bir kısmında yol hikayesi olarak aktı, nefisti mesela. Uzun uzun anlatılmayı değil tek nefeste okunmayı hak eden bir kitaptı özetle. Sakın ıskalamayın.
bu kitaba nasıl yorum yazılmaz ya hu? harika kitap. her ne kadar içinde sufilikle ilgi,li birkaç yalan yanlış bilgi olsa da bir batılının gözünden doğu ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. ya da doğu ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.. filmi kitabın iyi bir uyarlaması olmamasına rağmen o bile çok güzel. şahane kitap. mutlaka okunası.