Kapitalizm ve Pop Kültür adlı çalışma Armağan ve Minör Politika kitaplarının bir devamı niteliğinde. Armağan kapitalizmin işsizlik krizine yeni çıkış yolları aramakta; Minör Politika ise, çıkışın toplumsal yönüne politik bir bakışı canlandırmaktayken; bu kitap, toplumlardaki ekonomik çelişkileri segilerken, kapitalizmin kültürel bir şekilde popüler kültür alanına yaslandığını iddia ve konu ediyor, kapitalizmin işleyişi bakımından Pop Art’ın modernliği ile Rönesans’ın yukarı dönemi arasında paralellik kuruyor. İktisat alanının son kertede belirleyiciliğinin altında yatan kültürel alanı irdeleyerek, devlet ve savaş makinası arasındaki “dışarıdanlık” ilişkisinin üzerinde duruyor. Batı kapitalizminin Doğu’yu ekonomik ve kültürel olarak tahakküm altına aldığı 19. yüzyıldan, 20. yüzyıla batılı, doğulu veya güneyli toplumlardaki sosyal ilişkilerin direnme modellerini sorguluyor, aralarındaki yakınlıkların üzerine eğiliyor. 1960’lı yılların “tüketim toplumu” ve “biyo-politik” denetleme mekanizmasının, içinde yaşamakta olduğumuz zaman birimi içindeki gidişatı çözümlerken, “İmparatorluk”, bir tür esnek ve anonim iktidar biçiminin gelişim çizgilerini ve onun karşısında olduğu kadar içine de yerleşen çokluk diye adlandırılan kaçış çizgileriyle kalabalığın rolü üzerinde duruyor; ilişkilerini gösteriyor. Kapitalizm ve Pop Kültür Fourrier’denProudhon’a ve Marx’a ve onların yeni bir okumasını yapan ve günümüz toplumsallığını ele alan, Derrida’nın, Scherer’in Deleuze ve Guattari ve Hardt ve Negri’nin kavramsallaştırmasına kadar yapılan bir okuma, Said sonrası başlayan postkolonyal söylemi de içine alıyo. Ali Akay