‘Metin Demirtaş, Che Guevara için şiir yazacağına, Johnson’a bir methiye döşense, hiçbir Cumhuriyet Savcısı peşinden koşmazdı. Uyduluğun alıp yürüdüğü ülkelerde uyduluğa karşı çıkanlar için şiir yazmak suçtur.’- İlhan Selçuk-‘Demitaş, bazan çetin, bazan acılı, bazan güneşli, bazan dingin, bazan telaşlı günlerimizin gören gözlerindendir.’- Muzaffer Erdost-‘Gürültüsüz türkü söyleyenleri seviyorum’ diyordu bir şiirinde. O da, şiir, edebiyat çevrelerinin uzağında, Antalya’daki köşesinde, yargılarını her gün yeniden irdeleyip ayıklayarak; ivecenlik, gösterişçilik, bağırganlık tuzaklarına düşmeden kendi türküsünü söylüyor, yılmadan, sabırla.’- Mehmet H. Doğan-‘Az ve yalın sözcüklere dayalı, kişisel düşünülerden toplumsal olaylara varan… Keskin bir gözlem gücü, ince bir duyarlık, insana umut ve iyimserlik aşılayan bir söyleyiş biçemi ışığında…- Refik Durbaş-Demirtaş, şiirin toplumsal işlevini unutmadı. O, şiir dilinin ‘hançer’ gibi delici ve inleyen bir ‘lir’ gibi duygulu ve duyarlı olması gerektiğini anladı.”- Vecihi Timuroğlu-